อืม...ต้องยอมรับว่า อ่านเคสนี้แล้ว รู้สึก ทั้ง ชื่นชม และ ทำให้ตระหนักได้ในหลายๆอย่าง
ที่บอกว่าชื่นชมก็คือ การที่คุณได้พยายามทำตัวเป็นสามีที่ดี อย่างที่สุดแล้ว
ดิฉันไม่แปลกใจที่ใครอ่านเรื่องราวของคุณแล้วจะอดคิดไม่ได้ว่า คุณดูเหมือนผู้ชายโง่ๆ หรือ ซื่อบื้อ
และจนถึงขนาดนี้แล้ว รู้ความจริงหมดแล้ว ตัวคุณก็ยังใช้สำนวนการเล่าที่ยังไม่ดูเคร่งเครียดมากเท่าไหร่
คุณคง "รักเธอ" มาก
พอๆ กับที่ "เจ็บปวด" มากเช่นกัน
สำหรับเรื่องของภรรยาคุณ ดิฉันไม่มีอะไรจะวิเคราะห์ไปมากกว่านี้แล้ว
เพราะที่คุณเล่ามามันชัดเจนหมด
และดิฉันกลับสงสารเธอด้วยซ้ำ ที่ชีวิตมีวิบากกรรม...ได้มากขนาดนี้
เดาได้เลยว่า ชาติก่อนๆเธอคงทำกรรมเรื่อง ศีลข้อ 3 มามาก
จึงไม่สามารถหลุดพ้น บ่วงกรรมเหล่านี้ได้
มันเริ่มตั้งแต่
แต่งงานกัน แล้วก็ทะเลาะ ทำร้ายสามี
โดนข่มขืน
ไปมีชู้
มีความต้องการสูง
ครอบครัวไม่มีความสุขอย่างสม่ำเสมอราบรื่น
และประเด็นสำคัญคือ ภรรยาคุณมี "มิจฉาทิฐิ" ค่อนข้างสูง
สูงขนาดที่ว่า ไม่สามารถแยกแยะการกระทำใด ถูก-ผิด ศีลธรรมได้
และยังขาด หิริโอตัปปะ
เธอมีกรรมหนักมาก
น่าเสียดาย ตอนที่เธอไปปฏิบัติธรรมแล้วกลับมากราบเท้าคุณ
ตอนนั้นเธอ เหมือนกำลังพบทางสว่าง
อย่างที่มีคำกล่าวว่า "ใครได้พบธรรมะ ผู้นั้นได้พบทางแห่งแสงสว่าง"
แต่กรรมเธอก็มาตัดรอน ทำให้เธอต้องวนเขาวัฎจักรเดิมในเรื่องของกาเม
เพราะเธอเป็นคนมีจิตใจที่ไม่นิ่ง
อ่อนไหวไปตามสภาพแวดล้อม เพราะกรรมเก่าที่มักมากในกามคุณ
ทำให้เธอเมื่อเจอของที่ชอบ ที่ปราถนามาแต่ก่อนแล้ว ก็มักจะติดได้ง่าย เหมือน ไฟเจอเชื้อ ยังไงยังงั้น
อายุเธอก็ไม่ใช่น้อยแล้ว จะ 50 อีกไม่นาน คุณทั้งคู่อายุมากจริงๆ ดิฉันเองยังอายุแค่ 27 ปีเอง
รู้สึกละอายใจเล็กน้่อยที่ต้องมาแนะนำคนรุ่นพ่อ
แม่แต่ขอให้คิดเสียว่าเป็นคำแนะนำเพื่อเพื่อนมนุษย์
ถ้าให้ดิฉันเดา จากที่อ่านมาคุณเอง ทำให้ดิฉันคิดว่าคุณไม่่ได้อยากจะทอดทิ้งเธอเลย
กรรมคุณกับเธอคงยังไม่จบ ถ้าจบคุณจะได้ไปในที่ที่เหมาะสมกว่านี้
ก็ขอให้ยอมรับชะตากรรมต่อไป
อายุคุณปาไปขนาดนี้แล้ว ขอให้หันเข้าทางธรรมให้มากๆ
เธอไม่สามารถหยุดได้ คุณก็ต้องหยุดตัวเอง
แนะนำให้หัดไปปฏิบัติธรรมให้มากๆ คนมีฐานะอย่างเช่นคุณ น่าจะหาเวลาไปไม่อยาก
ถ้าคุณคิดจะอยากแก้ปัญหาจริงๆ คุณต้องทำ
คุณอาจจะ งง ว่าทำไมฉันแนะให้คุณทำ
ทำไมไม่เป็นภรรยา ทั้งๆที่เธอก่อเรื่อง
นั้นเป็นเพราะว่า อย่างที่บอก เธอมี มิจฉาทิฐิสูง
กว่าเธอจะคิดได้ ก็อาจจะสายไปเสียแล้ว
ถ้าคุณยังรักและเป็นห่วงเธอจริงๆ
ขอให้ไปทำ
แล้วพวกลูกๆ ถ้าเมียจะสอนให้เกลียดพ่อ
แม่ แล้วเขายังวิเคราะห์เองไม่ได้ว่าอะไรถูก-ผิด
ก็ขอให้ปล่อยวาง
คุณแค่ปฏิบัติตัวให้เขาเห็นก็พอ
แล้วอีกอย่าง เลิกให้เมีย ลากไป ลากมา ได้แล้ว คุณไม่ได้โง่หรอกนะ แต่คุณซื่อเกินไป
ควรดึงความเป็นผู้นำออกมาให้มากกว่านี้
จงมีจุดยืนเป็นของตัวเอง
เวลาไปปฏิบัติธรรมก็ขอให้คุณ "แผ่เมตตาให้ภรรยาคุณ" ให้มากๆ
ทำไปเรื่อยๆ เชื่อเถอะว่า ถึงเธอจะไม่ดีขึ้น แต่คุณจะดีขึ้นอย่างแน่นอน
ในโลกใบนี้ มันเป็นอนิจจัง ไม่เที่ยง มีเกิดก็ต้องมีดับ เป็นของคู่กัน
ดังนั้นอีกไม่นาน เรื่องเหล่านี้มันก็จะจบไป
โชคดีค่ะ
ยังดีนะไม่บอกว่า จูงจมูก กร๊าก... :)))