ตัวอย่างเรื่องที่ 1
กระตั้วแทงเสือ
ฉันนอนซมอยู่ในห้องคนไข้รวมมาหลายคืนแล้ว คืนนี้เหมือนหลายคืนที่ผ่านมา ห้องเงียบเชียบราวกับป่าช้า มีแค่เพียงเสียงเครื่องช่วยหายใจที่ดังสม่ำเสมอ ประสานกับเสียงพัดลมเพดานที่ดังแกรกๆ ยามหมุนครบรอบ
ฉันรู้สึกเหมือนเป็นหุ่นที่ใช้แสดงแบบเสื้อ แสดงชุดของโรงพยาบาลรุ่นใหม่ล่าสุด เนื้อผ้าบางเบารับลมร้อน แต่งแต้มด้วยดอกสีเขียวอ่อน บ่งบอกความเป็นธรรมชาติของผู้ใส่ เพื่อเอาใจคนไข้ที่กำลังจะตาย ให้ได้ใส่ชุดสวยกลับไปยังที่ที่จากมา
ตอนนี้ปอดของฉันไม่สามารถทำหน้าที่ได้สมบูรณ์ หมอบอกว่าไวรัสมันกินปอดของฉันหายไปเกือบครึ่ง ฉันจึงต้องสูดอากาศจากถังเหล็กทรงกระบอก ซึ่งมีรูปร่างหน้าตาเหมือนถังใส่ก๊าซหุงต้ม … ถ้าเป็นเช่นนั้นคงจะดี ฉันจะสูดหายใจเข้าไปให้เต็มครึ่งปอดที่เหลือ แล้วฉันจะได้สบายเสียที เหมือนหลายๆ ครั้งในชีวิตที่ฉันอยากสบาย
ฉันต้องหายใจผ่านฝาครอบพลาสติกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ฉันเบื่ออากาศถังนี้เต็มทน ต่อให้ฉันเป็นหุ่นแสดงแบบเสื้อตัวจริง ฉันก็คงอยากสูดอากาศตามที่ต่างๆ บ้าง ตอนนี้ฉันคิดถึงอากาศกลางทุ่งกว้างมากที่สุด อากาศกลางทุ่งกว้างที่มีกลิ่นดินกลิ่นหญ้า
คงแปลกน่าดูถ้ามีหุ่นแสดงแบบเสื้อยืนหัวโล้นอยู่กลางทุ่ง ตั้งหน้าตั้งตาสูดลมหายใจเข้าออกอย่างกระหาย
แต่ฉันก็ยังมีเพื่อนที่มาเยือนในทุกค่ำคืนอันเงียบเหงา … สายลมอันอ่อนโยนและเย็นสบาย เพื่อนคนนี้จะทักทายฉันตั้งแต่ปลายเท้า ไล่สัมผัสเย็นขึ้นมาทั่วกาย แม้บางครั้งเพื่อนคนนี้จะทักทายฉันจนหนาวเหน็บ แต่ฉันไม่เคยอยากให้เพื่อนคนนี้จากไป แม้เพื่อนคนนี้จะไม่ทำให้ฉันอบอุ่นเหมือนอ้อมกอดของผู้ชาย แต่ทุกสัมผัสจากเพื่อนคนนี้ บอกให้รู้ว่าฉันยังมีชีวิตอยู่ ผิวหนังของฉันยังรู้ร้อนรู้หนาว ขนอ่อนบนแขนลุกเกรียวทุกครั้งที่กระทบลมเย็น เจ้าไวรัสบ้านั่นมันคงกินได้แค่ปอดของฉัน ไม่บังอาจพอที่จะกินประสาทสัมผัสของฉัน
นอกจากนี้ ฉันยังมีเพื่อนที่มาเยือนในความฝันอีกด้วย แต่ฉันสงสัยว่าทำไมมันช่างมากมายกว่าตอนที่ฉันปกติเหมือนคนอื่น ไม่รู้ว่าคุณหมอเอายาอะไรให้ฉันกิน ฉันจึงฝันโน่นฝันนี่ทุกคืน สงสัยว่าคุณหมอคงไม่อยากให้ฉันคิดมากเรื่องการเจ็บป่วย จึงเบนความสนใจของฉันไปยังเรื่องราวต่างๆ ที่ฉายขึ้นเกือบจะทันทีที่ฉันปิดตา
โรงหนังเปลือกตาของฉันฉายหนังในดวงใจหลายเรื่อง คงจะมีแถบภาพยนตร์หลายเรื่องในท้องฉัน เพราะหลายครั้งที่ฉันแน่นท้องจนปวดทุรนทุราย ยาของคุณหมอจะช่วยให้ฉันสบายขึ้น สบายจนนอนหลับไปพร้อมๆ กับหนังเรื่องที่ฉันโปรดปรานที่สุด
“กระตั้วแทงเสือ”
ยาของคุณหมอช่างวิเศษนัก มีฤทธิ์พาฉันกลับไปตอนเป็นเด็ก ฉันเห็นผู้คนยืนมุงดูการแสดงอะไรสักอย่าง และตัวฉันก็เล็กพอที่จะทั้งมุดทั้งแหวกฝูงชนจนเข้าไปยืนหน้าสุด ภาพที่ปรากฏแก่สายตา … ตอนนั้นฉันยังไม่รู้หรอกว่าเป็นการแสดงกระตั้วแทงเสือ แต่ใจดวงน้อยของฉันมันกลายเป็นผู้กำกับหนังคนเก่งไปในทันที ฉันได้รับบทที่โปรดปราน ได้รู้ได้เห็นตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่าฉันจะเป็นอะไรต่อไป แน่นอนว่าฉันไม่อยากเป็นเจ้าเสือตัวร้าย และไม่อยากเป็นแม้แต่เจ้ากระตั้วที่รุ่มร่ามน่าขัน
แต่ฉันอยากเป็นผู้หญิง ... ผู้หญิงที่วิ่งหนีเสือร้ายด้วยท่าทีกรีดกรายน่าดูชม
ยาของคุณหมอทำให้ฉันมีผมยาวสลวยยิ่งกว่าตอนนี้ มันปลิวไสวไปมาขณะวิ่งหนีเสือร้าย สะโพกผายของฉันบิดซ้ายขวาอย่างน่าใคร่ เอวคอดกิ่วปานจะขาดบิดซ้ายขวาหน้าหลังจนผู้คนฮือฮา ทรวงอกเต่งตูมเต้นกระเพื่อมตามจังหวะเท้า รัวเร็วเข้ากับเสียงกลองที่ดังกระหึ่ม ... พวกผู้ชายมองฉันตาเป็นมัน
โดยเฉพาะเวลาที่ฉันแกล้งยกชายผ้าให้สูงกว่าปกติ ทำนองว่าเพื่อความสะดวกต่อการวิ่งหนีเสือร้าย ขายาวเรียวของฉันมันผ่องนวลไร้ขนแม้แต่เส้นเดียว คงจะน่าเสียดายเป็นอย่างยิ่งหากจะถูกเจ้าเสือร้ายกัดกินเป็นอาหารกาย ฉันอยากเป็นอาหารกามให้บรรดาผู้ชายทั้งหมดที่ยืนมุงดูอยู่มากกว่า พวกชาวบ้านที่รู้เรื่องจะนินทาอย่างไรก็ช่างหัวมัน
นึกถึงชาวบ้านแล้วทำให้ฉันฝันไม่ค่อยดี
