คนรุ่นปู่รุ่นย่า ยุค พ.ศ.2500 เรียนรู้เพศศึกษาเอาจาก "หนังสือโป๊" ที่มีหน้าตาเหล่านี้
หนังสือโป๊รุ่นนั้น เทียบไปแล้วคงเป็นเพียง หนังสือสุขศึกษา ของคน Digital เท่านั้น
หนังสือที่เห็นขายทั่วไป เป็นหนังสือธรรมดาที่วางขายบนแผง
แต่ยังมีหนังสืออีกประเภทหนึ่ง ที่วางขายบนแผงอย่างเปิดเผยไม่ได้
อาณาเขตของสิ่งพิมพ์พวกนี้ มักจะอยู่ "ใต้แผง" หรือ เป็นหนังสือใต้ดินเท่านั้น
เวลาจะซื้อจะขาย ก็ต้องคอยสะกิด หรือกระซิบกันเบา ๆ ว่า "โป๊ไหมพี่?"
ถ้าไม่รับมุข...ทำหน้างงว่า "ไม่โป๊โว้ย...ใส่เสื้อผ้าอยู่ ไม่เห็นรึไง" ก็เห็นท่าจะไม่ได้ของดีไปดู
แต่ถ้ารับมุข...ท่านก็จะได้พบกับ หนังสือเล่มน้อย ๆ ขนาดพกพา หลบซ่อนไปไหนต่อไหนอย่างเหมาะมือ
กระดาษภายในเป็นกระดาษชานอ้อย พิมพ์ด้วยเครื่องโรเนียว แถมปกสีขาวล้วน ๆ บ้าง
หรือปกมีสีเดียวพิมพ์ออฟเซ็ตเชย ๆ
หนังสือเหล่านี้ เป็นที่มาของชื่อ "หนังสือปกขาว"
เนื้อหาภายในเป็นนิยายอีโรติก ใช้ถ้อยคำดิบเถื่อน ตรง ๆ ไทย ๆ ไม่อ้อมค้อม
ลีลาการเล่าเรื่องชวนจินตนาการ ไปถึงไหนต่อไหน...พล็อตเรื่องมักจะขึ้นต้น
คล้าย ๆ กัน นางเอกเป็นสาวผู้ดีมีชาติตระกูล ผิวผ่องเป็นยองใย แต่มักเสียท่าให้ภารโรง
คนขับรถประจำตระกูล หรือคนสวนในเรือนคนใช้ เป็นเช่นนี้อยู่ร่ำไป...
พอคนยุคนั้นเริ่มสนใจหนังสือโป๊กันมากขึ้น...
ตลาดก็แตกออกเป็นสองส่วน คือ ตลาดบน ที่มีกำลังซื้อสูง และ ตลาดล่าง
ที่มีกำลังซื้อไม่มากนัก ในตลาดบน ก็จะเน้นเป็นภาพศิลป์ และมีนักเขียนหน้าใหม่ ๆ
แนวอีโรติกขึ้นมายกระดับวงการ ถ้าอยู่ในช่วง พ.ศ.2508-2510 กว่า ๆ
ก็ต้องเป็นยุคของ เพลยบอย และช่างภาพชื่อ ประสิทธิ์ เกตุอธึก
เอามาให้ดูเพื่อเป็นความรู้สำหรับคนรุ่นใหม่นะจ๊ะ ถ้าได้อ่านได้รู้มาแล้วก็ต้องขออภัย และหากผู้ดูแลบอร์ดเห็นว่าไม่เหมาะไม่ควรก็ลบกระทู้ทิ้งไปได้เลย ^^
เครดิต : art2bempire.com และ http://www.soccersuck.com/soccer/viewtopic.php?t=126903
