จากข่าว กรณี นรต. ร่มไม่กาง
และบางนาย ที่ครูฝึก เข้ามาช่วยกระตุกร่ม สำรอง
ทำให้ช่วยชีวิตไว้ทัน
จากคำแถลงของ ครูฝึก กล่าวว่า
หากร่มชูชีพหลักไม่ทำงาน ก็จะต้องทำการเปิดร่มชูชีพสำรองทันที
แต่ช่วงเวลาโดดร่มเกิดขึ้นรวดเร็ว ผู้โดดร่มจะต้องมีสติสัมปชัญญะที่ว่องไว
บางคนมีอาการตื่นเต้นและขาดสติ จนไม่ทันได้เช็คร่มชูชีพตามช่วงระดับ
ผมเคย กระโดด Tandem จาก C-130 เมื่อประมาณ 10 ปี ที่แล้ว
ระดับความสูง ก็ประมาณ 6-7 พันฟุต
ตอนที่กระโดดลงจากเครื่อง มีทหารฝึกหัดกระโดดร่มหลายนาย
ซึ่งลักษณะกระโดด ก็ Tandem เหมือนผมนี่แหละ
ก่อนจะถึงคิวผม ผมเห็น พลทหาร 2 คน
ตัวสั่นหน้าซีด ก้าวขาไม่ออก ....
และมีนายหนึ่งที่ฉี่ราดกางเกง
ตอนกระโดดลงมา ช่วง ฟรีฟอล
ผมเข้าใจเลย ว่า ผม ก็กลัว และ ไร้สติ เหมือนกัน
เพราะมันจะหมุน เหวี่ยงไปตามแรงเฉื่อย เร็วมาก
มันหมุน ติ้ว ๆ ๆ ผมหลับตาสมองมึนงง ไปหมด
ครูฝึกผม เป็นชาวอเมริกัน
ต้องคอยกระตุ้น สติด้วยการตะโกนใส่
open your eyes, open your eyes.....
จับหัวผม แหงนหน้า มองเครื่องบิน ซึ่งผมไม่รู้ ทิศไหนเป็นทิศไหน
ผมไม่แน่ใจ ช่วง ฟรีฟอล มันกี่วินาที เดาว่า น่าจะประมาณ 4-5 วินา
แต่ ผมรู้สึกว่ามันนาน เป็นชั่วโมงเลย
ผมเข้าใจนะ ใครที่กระโดดครั้งแรก จะรู้สึกแบบนั้น
การตัดสินใจ มันแค่เสี้ยววินาที ...
ผมจึงไม่แปลกใจ ขนาดกระโดดแบบ Tandem
บางคนช็อค หลับกลางอากาศก็มี ...
ไม่ว่าสาเหตุ จะมาจากอุปกรณ์ชำรุด
หรือ มาจากการตัดสินใจทำอะไรไม่ถูกในช่วงวิกฤต
ขอไว้ อาลัย นรต. ที่เสียชีวิต ...
ปล. ไม่ได้สรุปสาเหตุนะครับ
แค่อยากจะเล่าประสบการณ์ในช่วงสั้นๆ ของชีวิต ครับ
จากกระทู้ คุณน้าลีโอ เว็บพันทิป http://pantip.com/topic/31858852
