กระทู้บ่น ยาวๆครับ
เย็นวันนี้ไปเดินห้างสรรพสินค้าใหญ่แถวบางแค
ตั้งแต่ขับรถเข้าห้าง
เห็นมีสำรองกันที่ไว้จอดรถสำหรับผู้ใช้บริการมือถือ ก็โอเค รู้สึกดี
เพราะรู้จักเอาใจใส่ลูกค้า แต่ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะส่วนใหญ่จะจอดเต็มหมด
ตอนซื้อสินค้า เห็นมีบริการโทรเข้าไปเพื่อได้ส่วนลด
ได้รับบัตรส่วนลดมา 50 บาท ก็โอเค รู้สึกดีมาก
เดินเข้าไปจ่ายค่าบริการมือถือ ของค่ายมือถือนี้
มีพนักงานช่วยมากดเครื่องจ่ายอัตโนมัติให้ ก็โอเค รวดเร็วดีมาก
พอดีจะแวะไปที่ธนาคาร เลยแยกกับแฟนและลูกๆ
ว่าเดี๋ยวจะโทรหากัน เมื่อเสร็จธุระแล้ว
มีสายโทรเข้ามา ตอนรับสายเห็นแล้วว่า ถ่านใกล้หมด
รีบคุยให้จบ เพื่อประหยัดถ่านไว้ติดต่อกับครอบครัว
เสร็จธุระแล้ว จะโทรติดต่อครอบครัว เพื่อนัดเจอกัน
ถ่านดันหมดพอดี เครื่องดับ
ผมก็เดินไปหยอดตู้สาธารณะบนห้าง แต่นึกเบอร์ยังไงก็นึกไม่ออก
ทั้งของแฟนและลูก แต่โทรหาเพื่อนที่เราพอจะจำเบอร์ได้
ดันติดต่อไม่ได้ ให้ฝากข้อความ
เดินวนเวียนในห้างอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมงกว่า
ต้องเดาเอาว่า พวกเขาจะเดินซื้ออะไรที่ไหน
คิดเอาไว้ว่าคงจะหาเจอยาก ก็เป็นอย่างที่คิดไว้จริง
เดินผ่านค่ายมือถือ ที่เมื่อสักครู่ใหญ่เราเพิ่งมาชำระเงินนี่เอง
โล่งอกไปที เข้าไปขอความช่วยเหลือดีกว่า
เออ...คุณครับ ผมรบกวนขอชาร์ทโทรศัพท์สัก 5 นาทีได้มั๊ยครับ
เพราะผมคลาดกับครอบครัว ติดต่อกันไม่ได้
ผมถามพนักงานที่ยืนกดบัตรคิวให้ลูกค้า
เธอชี้มือไปที่ข้างใน บอกให้ผมเข้าไปติดต่อเด็กหนุ่มใส่เสื้อคอปกสีเขียว
ผมรู้สึกใจชื้นขึ้น อย่างน้อยเธอก็ไม่ทอดทิ้งหรือเฉยเมยต่อคำขอของผม
ผมก็เดินรี่เข้าไปที่ชายหนุ่มคนดังกล่าว
เออ...ผมอยากขออนุญาตชาร์ทโทรศัพท์หน่อยได้มั๊ยครับ
แกมองหน้าผมแบบงงๆ แบบว่าเจ้าหมอนี่มาขออะไรที่มันยุ่งยากจัง
แล้วตอบผมแบบทำให้ผมงงกว่าว่า เครื่องที่นี่ไม่ได้มีไว้ชาร์ทโทรศัพท์
มีไว้สำหรับชาร์ทอะไรซักอย่างแบบประจำ ไม่มีไว้ใช้ชั่วคราว
ผมมีความรู้สึกที่ดีต่อค่ายมือถือนี้มาก เพราะเคยมาใช้บริการบ่อยๆ
ให้ความช่วยเหลือ ให้บริการเป็นอย่างดี
มีเรียกเข้าห้อง มีกาแฟ ขนมปัง น้ำเย็นให้บริการฟรียิ้มแย้มแจ่มใส เป็นกันเองดีมาก
แต่วันนี้เป็นวันซวยของผมอย่างแท้จริง
ผมบอกว่าช่วยแกะเอาซิมของผม ไปเปิดดูเบอร์ของลูกเมียหน่อยครับ
แกถามผมว่า ซิมขนาดไหน
ผมจะไปรู้หรือเปล่าครับ ว่ามันมีกี่ขนาด
แกทำเป็นเหมือนจะหาเครื่องอะไรซักอย่าง
แล้วตอบผมว่า "ผมช่วยอะไรคุณ ไม่ได้ครับ"
อ้าว.... ยังไม่ได้ดูซิมของตรูเลย
โอเค ไม่เป็นไร เมื่อทำให้ไม่ได้ ผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไร
เลยยอมหน้าด้านบอกแกไปว่า ผมขออนุญาตใช้โทรศัพท์ที่นี่โทรออกได้มั๊ยครับ
แกก็ตอบคำเดิมว่าแบบไม่ต้องคิดว่า "ผมช่วยอะไรคุณ ไม่ได้ครับ" เป็นครั้งที่สอง
ผมทวนคำของแกค่อนข้างดัง จนคนที่ใช้บริการหันมามอง
คุณช่วยอะไรผม ไม่ได้เลยนี่นะครับ
โดยไม่รอให้แกต้องเหนื่อยพูดเป็นครั้งที่สาม
ผมก็เดินออกจากค่ายมือถือดัง ที่เคยใช้บริการมา 19 ปี 8 เดือน
(อยู่กับลูกเมีย ยังไม่นานเท่านี้เลย)
อย่างหดหู่ วังเวง เหมือนยืนอยู่ปากเหวก็ไม่ปาน
แทบเขวี้ยงคุณมือถือเจ้ากรรมนี้ลงกับพื้น
แต่พอมีสติ ผมก็ไม่ทำ
เพราะมันเป็นความผิดของผมเอง ที่ไม่ชาร์ทถ่านให้เต็มก่อนออกจากบ้าน
ที่ดันจำเบอร์ลูกเมียตัวเองไม่ได้ (ใช้แต่เมมโมรี่จนเคยตัว)
ที่ดันไปขอความช่วยเหลือผิดที่ (ไปชาร์ทร้านมือถือ จ่ายเงินนิดหน่อย)
ความรู้สึกดีๆที่ผมเคยมีมาเกือบ 20 ปี มลายหายวับไปทันที
สรุปว่า ผมขอการบริการแค่นี้ มันมากเกินไปหรืออย่างไรครับ
เบอร์ของครอบครัวผม เป็นเบอร์ค่ายเดียวกันหมดทั้ง 3 เบอร์
ถ้าบอกผมว่า ไม่มีเครื่องชาร์ทรุ่นนี้
หรือบอกว่าต้องซื้อเครื่องใหม่ ผมยังจะดีใจกว่านี้ครับ
CC ตัวอักษร 3 ตัว
ไม่ต้องหลังไมค์มานะครับ ผมแค่บ่นยาวๆเฉยๆ ไม่อยากเอาเรื่องราวกับใครครับ
ป.ลิง ถ้าข้อความดังกล่าวข้างต้นไม่เป็นความจริง ขอให้ตกนรก (ยังไม่ระบุว่าใคร)
ขอบคุณที่มา: http://pantip.com/topic/33180180
